17 Μαΐου 2009

Gizeh Records - Interview

Γειά σου Richard! Οφείλω να παραδεχτώ πως οι περσινές κυκλοφορίες της Gizeh, σχεδόν μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου. Σύστησε την εταιρεία σε όσους δεν έχουν έρθει ακόμη σε επαφή μαζί της.

Λοιπόν, έχουμε ως έδρα το Leeds (UK) και κυκλοφορούμε δίσκους εδώ και πέντε χρόνια...αρκετά, τώρα που το σκέφτομαι! Οι περισσότεροι συμμετέχουμε σε συγκροτήματα της εταιρείας και κάνουμε lives (δίνουμε συναυλίες) στο Leeds και τις γύρω περιοχές.

Πως προέκυψε το όνομα της εταιρείας;

Είναι η γνωστή Αιγυπτιακή πυραμίδα και στην πραγματικότητα ήταν το όνομα ενός παλιότερου συγκροτήματός μου. Πάντα ήθελα να χρησιμοποιήσω με κάποιο τρόπο το όνομα αυτό. Είναι σαν τις ποδοσφαιρικές ομάδες, Από τη στιγμή που θα διαλέξεις μία, είναι δύσκολο να την εγκαταλείψεις, όσο χάλια κι αν πηγαίνει. Μετά κολλάς μαζί της.

Πρόσφατα η εταιρεία εμπλουτίστηκε με αρκετά νέα ονόματα, όπως Trespassers Willian, Redjetson, κ.α. Μίλησέ μας γι’αυτό.

Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι! Σίγουρα η εταιρεία εδραιώνει πλέον ένα προφίλ κι αρχίζει να αποκτά αναγνωρισιμότητα. Είναι επίσης πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι τα περισσότερα σχήματα έχουν φιλικές σχέσεις μεταξύ τους κι αυτό βοηθά πολύ και σε συνεργασίες. Για παράδειγμα, οι I Like Trains με έφεραν σε επαφή με τους Redjetson. Από την άλλη, η συνεργασία με τους Trespassers προέκυψε εντελώς τυχαία. Κάποια στιγμή τους ρώτησα αν σχεδίαζαν να έρθουν για περιοδεία στην Αγγλία, μιας και είμαι φαν τους. Κι έτσι βρεθήκαμε. Όπως και με την Anna Lynne, με την οποία ανταλλάσαμε πολύ συχνά απόψεις. Έτσι λοιπόν βρέθηκαν όλα τα σχήματα στην Gizeh, κι όχι επειδή τους είπα «θέλω να υπογράψεις σε μας».

Υπάρχει κάποια πολιτική που ακολουθείς σε σχέση με τα demos; Και με τι ρυθμό καταφθάνουν αυτά;

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πολιτική. Πάντα χαίρομαι να λαμβάνω demos, κι ακόμη περισσότερο όταν είναι καλοδουλεμένα ακόμη και στην εμφάνισή τους. Δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον για τη δουλειά σου το να ξοδέψεις λίγο παραπάνω χρόνο για να «πακετάρεις» όμορφα τη μουσική σου.

Ποιό είναι το μεγαλύτερο όφελος που μπορεί να έχει ένα συγκρότημα υπογράφοντας στην Gizeh;

Καλύτερα να ρωτήσεις τα ίδια τα συγκροτήματα! Μάλλον το γεγονός ότι είμαστε μια μικρή εταιρεία. Δουλεύουμε πολύ στενά με το κάθε συγκρότημα, συζητάμε συνεχώς για τις περιοδείες, τις νέες κυκλοφορίες, ιδέες γενικότερα. Κάθε συγκρότημα έχει επίσης πλήρη έλεγχο όχι μόνο στη μουσική (σαφώς) αλλά και στο artwork. Σίγουρα, αν γνωρίζω πως κάτι θα λειτουργήσει καλύτερα με συγκεκριμένο τρόπο, θα το προτείνω. Αλλά, σε γενικές γραμμές, το ανθρώπινο δυναμικό της Gizeh έχει σπουδαίες ιδέες.

Θεωρείς πως οι κυκλοφορίες σας απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό;

Πιθανόν. Όχι σκόπιμα όμως. Συνεργαζόμαστε με καλλιτέχνες που έχουν τις ίδιες φιλοδοξίες, γνωρίζουν όμως και τους περιορισμούς του να ανήκουν σε μια μικρή εταιρεία. Όλοι γνωρίζουν πως για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει να δουλέψουν σκληρά. Κι αυτό από μόνο του είναι για μένα εξίσου σημαντικό με την μουσική ποιότητα.

Υπάρχει –εκτός από τους Glissando- κάποιος αγαπημένος σου δίσκος ή κάποιος που σε συνεπήρε από την πρώτη στιγμή που τον άκουσες;

Σίγουρα η στιγμή της κυκλοφορίας του δίσκου των Glissando ήταν ξεχωριστή εμπειρία. Όλοι όμως οι δίσκοι είναι σημαντικοί, για διαφορετικό λόγο ο καθένας. Το “A Moment of Clarity” των Her Name is Calla ήταν το πρώτο (και ίσως το τελευταίο) βινύλιο που βγάλαμε. Ο δίσκος των Immune ήταν πραγματικός άθλος τη δεδομένη χρονική στιγμή αλλά το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Πρέπει να παραδεχτώ όμως πως όταν άκουσα για άκουσα για πρώτη φορά το “Nylon” στο demo των Her Name is Calla, έμεινα πραγματικά άφωνος!

Πόσο δύσκολο είναι για μια δισκογραφική εταιρεία να επιβιώσει στη σημερινή εποχή του mp3 και που οδηγείται η μουσική βιομηχανία;

Αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι πραγματικά πολύ δύσκολη. Πολλές εταιρείες αγωνίζονται πραγματικά για να επιβιώσουν, αντιπρόσωποι και καταστήματα κλείνουν συνεχώς. Η εποχή είναι πολύ σκοτεινή και πραγματικά βλέπω αίσιο τέλος. Μιλώντας για την Gizeh, ποτέ δεν κέρδισα αρκετά χρήματα και πάντα πάσχιζα να την κρατήσω ζωντανή. Οπότε, τίποτα δεν είναι νέο για μένα. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι να εκτιμήσουν ξανά οι άνθρωποι τη μουσική. Νομίζω πως το έχουμε πραγματικά ξεχάσει. Ίσως πάλι να είναι γενικότερο σημείο των καιρών. Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο και να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας. Γιατί είναι πολύ απλό: αν «κλέβεις» τη μουσική, σύντομα δεν θα υπάρχει πλέον αξιόλογη μουσική για να κλέψεις.
Από την άλλη, κατανοώ την δεινή οικονομική κατάσταση που έχει επιφέρει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Πρέπει να πληρώσεις για να φας, να ντυθείς, να ζήσεις. Δεν μπορείς να κλέψεις αυτά τα αγαθά. Επομένως είναι πολύ εύκολο να «κλέψεις» αγαθά που μπορείς να βρείς δωρεάν, όπως η μουσική, οι ταινίες...Το άσχημο όμως είναι όταν αυτό γίνεται συνήθεια και θεωρείται από όλους ως κάτι δεδομένο...

Μπορεί μια μικρή εταιρεία να δημιουργήσει έναν σταρ;

Εξαρτάται από το πως ορίζουμε τον σταρ. Οι περισσότεροι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες είναι σταρ σε μικρές εταιρίες.

Ποιόν καλλιτέχνη θα ήθελες να δεις στην Gizeh;

Θα μου άρεσε πολύ να κάνω τον επόμενο δίσκο του Tom Waits. Ο τελευταίος του με απογοήτευσε.

Είσαι ο frontman των Glissando. Πως ξεκίνησε όλο αυτό;

Η επαφή μου με τη μουσική έγινε σε αρκετά μεγάλη ηλικία. Στο σχολείο ήμουν παιδί της brit-pop...σύντομα όμως ανακάλυψα τους Eels και τους Super Furry Animals και με τράβηξαν μακριά. Μετά ήρθαν οι Mogwai και οι Slint και αποκρυστάλλωσαν σε μεγάλο βαθμό το μουσικό μου γούστο. Έπαιζα αρκετά σε σχολικές μπάντες, αλλά όταν γνώρισα την Elly (Glissando) ήξερα πλέον πως έπρεπε να δημιουργήσουμε μουσική μαζί.

Πόσο αναμειγνύεσαι στην παραγωγή των δίσκων;

Των Glissando; Σχεδόν στα πάντα! Όσον αφορά στις υπόλοιπες κυκλοφορίες, απλά προτείνω ιδέες και συζητώ τους ενδεχόμενους περιορισμούς και δυσκολίες. Στο μουσικό κομμάτι όμως, ο έλεγχος ανήκει αποκλειστικά στα συγκροτήματα.

Τι άλλαξε από την στιγμή που εκτός από μουσικός έγινες και ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρείας;


Όχι πάρα πολλά. Πάντα ήθελα να ασχοληθώ και με τα δύο και ξεκίνησαν σχεδόν παράλληλα. Οπότε δεν μπορώ να διακρίνω τη διαφορά.

Νοσταλγείς κάτι από το παρελθόν;

Δεν θα το έλεγα...τα πάντα ακολουθούν μια φυσική πορεία...

Ανησυχείς μήπως η υπερβολική ενασχόληση με την Gizeh επηρεάσει τη μουσική σου δημιουργικότητα;

Δεν έχεις άδικο σ’αυτό. Είναι πολύ πιθανόν να συμβεί αν παρασυρθώ. Και παρασύρομαι εύκολα, μιας και κάνω σχεδόν τα πάντα μόνος. Πολλές φορές δυσκολεύομαι να κρατήσω κάποιο μέτρο ή να διαχωρίσω τις καταστάσεις. Με σκέφτομαι να ασχολούμαι με βαρετούς λογιστικούς υπολογισμούς και ξαφνικά να έχω μια ιδέα για ένα τραγούδι. Παρατάω τα πάντα και την επόμενη στιγμή βρίσκομαι με τα ακουστικά στα αυτιά. Και οι λογαριασμοί ξεχνιούνται...Πάντως δεν είναι πραγματικό πρόβλημα, Είναι συνειδητή επιλογή.

Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;

Αρκετές! Όλοι μας έχουμε τα σκαμπανεβάσματά μας. Οπότε είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν και τέτοιες στιγμές. Θα είμαι ειλικρινής όμως. Έχω προχωρήσει τόσο πολύ που θα ήταν ανόητο να τα παρατήσω τώρα.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σχέδια της Gizeh και των Glissando;

Για την Gizeh θα είναι μια τρομερά φορτωμένη χρονιά με τις κυκλοφορίες των Trespassers William, Redjetson και Worriedaboutsatan. Κι έπειτα ακολουθούν κάποιες νέες κυκλοφορίες για την επόμενη χρονιά.
Με τους Glissando δουλεύουμε πυρετωδώς τον νέο μας δίσκο, ενώ παράλληλα προετοιμάζουμε και κάποια lives για το τέλος της χρονιάς.

Πες μου πέντε ενδιαφέροντες δίσκους που αγόρασες πρόσφατα.


Grouper – Dragging a Dead Deer up a Hill (Type)
Frightened Rabbit – Midnight Organ Fight (Fat Cat)
Goldmund – The Malady of Elegance (Type)
Gregor Samsa – Rest (Own)
Library Tapes – A Summer Beneath the Trees (Make Mine)


 

inside a deer Copyright © 2009 Black Nero is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal