The Notwist - The Devil, You + Me

«Πόσο καλός είσαι στο να λες ψέμματα;», σε ρώτησα.

«Ένα να θυμάσαι», μου είπες, «τα καλά ψέμματα πάντα κερδίζουν. Και μέχρι να βρούμε το καλύτερο, μπορούμε να μιμηθούμε την πραγματικότητα»

Η διαβολικά περίεργη αυτή φράση, μισοψιθυρισμένη από τη φωνή του Markus Acher και συνοδευόμενη από την επαναλαμβανόμενη κυκλική μελωδία της ακουστικής κιθάρας, είναι αδύνατο να μη σου τριβελίσει το μυαλό από τη στιγμή που θα βάλεις να παίξει το “Good Lies”, που ανοίγει το νέο άλμπουμ των Γερμανών Notwist.

Λες και θέλουν να ξορκίσουν έτσι την απουσία 6 χρόνων από το προηγούμενο LP τους, το εκπληκτικής αισθητικής “Neon Golden”, συνδυάζοντας ευάλωτη pop και ανήσυχη post rock, μέσα σε ένα electro πλαίσιο.

Το διάστημα της απουσίας τους βέβαια, ήταν δημιουργικό με άλλους τρόπους, αφού πειραματίστηκαν μέσα από διάφορα σχήματα (13 & God, Lali Puna, Tied & Tickled Trio, Ms. John Soda), συνεχίζοντας τις μουσικές αναζητήσεις. Kάτι που πάντα τους χαρακτήριζε, αφού ξεκίνησαν ως hardcore punk μπάντα κάπου κοντά στο Μόναχο για να αρχίσουν σταδιακά να υιοθετούν στοιχεία indie-pop με electronica, μιξαρισμένα με αριστοτεχνικό τρόπο.

Ο συνεχής αυτό διάλογος με το hard rock παρελθόν και των έντονων πειραματισμών, και οι αναμνήσεις από τους πέντε προηγούμενους δίσκους είναι εμφανείς και στο νέο άλμπουμ, αφήνοντας το αποτύπωμα μιας κατασταλαγμένης μπάντας, που συνεχίζει να σε κερδίζει με την αφοπλιστική απλότητα και ειλικρίνειά της. Αυτό που ίσως να είναι λίγο διαφορετικό εδώ, είναι ο έντονος indie χαρακτήρας, αναμεμειγμένος με απαλές ηλεκτρονικές λάμψεις, σκοτεινά folk στοιχεία και post punk ψήγματα (“Gravity”). Από το “Where In The World” (που κατά τη γνώμη μου είναι η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή του δίσκου, με τη συμμετοχή της jazz Andromeda Mega Express Orchestra) με την περίεργη μίξη έγχορδων, χάλκινων πνευστών, τσέμπαλου και ηλεκτρονικών, στην pop bossa nova του “Gloomy Planets” κι από το δαιμονισμένο “Alphabet” στο αισθησιακά όμορφο “Hands on us”, η φωνή και οι κιθάρες σιγά σιγά σβήνουν, αφήνοντας τις τελευταίες νότες του πιάνου να αιωρούνται… “Gone, Gone, Gone”.

Και τότε διαπιστώνεις πως κάτι σου λείπει…repeat…

“Let’s just imitate the real until we find a better one, remember the good lies win”

CitySlang / Domino (USA), 2008