Pridon - apnea eina

H freestyle electronica κρύβει μια παγίδα. Ενώ αποτελεί τον ιδανικό χώρο, όπου η φαντασία του καλλιτέχνη μπορεί να καλπάσει οδηγώντας τον σε ανεξέλεγκτους πειραματισμούς και αυτοσχεδιαστικές ελευθερίες, αυτή η ίδια δυνατότητα που του προσφέρει η πληθώρα των "εργαλείων" που έχει στα χέρια του, μπορεί να τον παρασύρει σε χαοτικά ηλεκτρονικά ηχομονοπάτια, καθιστώντας τελικά το αποτέλεσμα μονότονο, άψυχο και κουραστικά επαναλαμβανόμενο. Γιατί η δυσκολία στο να φτιάξεις ένα μωσαϊκό ήχων, δεν έγκειται μόνο στα κομμάτια που θα χρησιμοποιήσεις, αλλά και στη δημιουργία μιας αρμονικής ροής που θα ενώσει ηχητικά το μωσαϊκό αυτό.

Ο Pridon (Πέτρος Βουδούρης), αποδεικνύει πως γνωρίζει καλά όλα τα παραπάνω:
Το Apnea Eina ήταν στη δημιουργία του το πιο περιπετειώδες project που έχω δουλέψει μέχρι σήμερα. Για άλλη μια φορά είχα αποφασίσει να πάρω τον δύσκολο δρόμο και να προσπαθήσω να δέσω διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους, γιατί για ένα μεγάλο διάστημα έγραφα καθαρά συναισθηματικά, αδιαφορώντας για σκηνές και είδη σε μεγάλο βαθμό.

Ξεκινώντας το 2005 το ηλεκτρονικό του ταξίδι στην Vibrant Music με το Health Food Scroll (την εταιρεία του Fluxion ή Κωνσταντίνου Σούμπλη), επιστρέσφει στην Πατρινή Low Impedance, αρχικά για το EP New Steine κι έπειτα από τρία χρόνια, το Apnea Eina.

Αναμειγνύοντας δαιδαλώδεις ρυθμούς, freestyle μελωδίες, drum machines, ρετρό αναλογικούς ήχους synthesizer, electro, ambience, σκοτεινές dub δονήσεις και ήχους που παραπέμπουν στους ψυχεδελικούς ηχητικούς πειραματισμούς των '70s και της ηλεκτρονικής σκηνής του Detroit, καταφέρνει να παραμένει απλός κι εκλεκτικός. Συνδετικός ιστός των παραπάνω είναι ο γεμάτος εκπλήξεις αυτοσχεδιασμός του. Δίνοντας έμφαση άλλοτε στα beats, τα click'n'cuts και στα κρουστά κι άλλοτε στη δημιουργία ονειρικών ηχοχρωμάτων, επιτρέπει στον ήχο να κυλά ελεύθερα μέσα από το παιχνίδισμα μιας φουτουριστικής και λιτής ambient με πιο γήινες ατμόσφαιρες.

Σίγουρα, είναι δύσκολο να πρωτοτυπήσεις στο χώρο αυτό και το Apnea Eina είχε κάποιες στιγμές που με παρέπεμψαν στους Plaid (Grid). Νιώθοντας όμως τις μινιμαλιστικές εμμονές του Who Are You, την επιβλητικά συναισθηματική διάθεση του Fumble και τους φοβιστικούς ψίθυρους του Here Be Dragons, αφέθηκα τελικά να κυλώ αρμονικά στους ηχητικούς διαδρόμους του Pridon.

Low Impedance, 2008